ความหมายของคำว่า ' ปุงคพ, ปุงควะ '

ความหมายของคำว่า ' ปุงคพ, ปุงควะ '
ปุงคพ, ปุงควะ หมายถึง [ปุงคบ, ปุงคะ-] น. โคผู้, หมายความว่า ผู้เลิศ, ผู้ประเสริฐ, หัวหน้า,เช่น ศากยปุงควะ ว่า ผู้ประเสริฐในศากยตระกูล. (ป. ปุงฺคว).

ปุงลิงค์, ปุงลึงค์
(ไว) น. เพศของคําที่เป็นเพศชาย เช่น ปู่ ตา พ่อ ภิกษุ, ปุลลิงค์หรือ ปุลลึงค์ ก็ว่า. (ป. ปุํลิงฺค).
ปุงลิงค์, ปุงลึงค์
(ไว) น. เพศของคําที่เป็นเพศชาย เช่น ปู่ ตา พ่อ ภิกษุ, ปุลลิงค์หรือ ปุลลึงค์ ก็ว่า. (ป. ปุํลิงฺค).
ปุจฉา
[ปุดฉา] ก. ถาม เช่น ขอปุจฉาพระคุณเจ้า. (ป.).
ปุฏะ
(แบบ) น. ห่อ; หม้อ, ขวด, โอ่ง, ไห; กระจาด. (ป.).
ปุณฑริก
[ปุนดะริก, ปุนทะริก] (แบบ) น. บุณฑริก. (ป., ส. ปุณฺฑรีก).
ปุด ๑
น. เรียกการเย็บผ้าทีหนึ่งว่าปุดหนึ่ง. ก. อาการที่นํ้าหรือของเหลวผุดขึ้นน้อย ๆ. ว. เสียงดังเช่นนั้น.
ปุด ๒
น. ชื่อไม้ล้มลุกมีเหง้าชนิด Etlingera megalocheilos Griff.ในวงศ์ Zingiberaceae ลําต้นกินได้.